понеделник, 6 април 2009 г.

Колко е хубаво!
Да бъда като слънцето-
то грее за всички.
Като планински поток
да тека.
Да дишам.
На пролетта да се радвам
като кокиче.
Да съм свободна.
Да давам и да не искам
като плодородното дърво.
Да гледам на света
през очите на дете,
безкористно.
По земята да стъпвам,като
по гърдите на майка си,
с благодарност.
Да танцувам като лист
на вятъра.
Като птици да летят
мечтите ми.
Да бъда необятна, като
звездното небе,
неизвървяна като
духовен път,
ненамерена, като
Истината,
неудържима като
порив.
Нелогична.
Красива като изгрев.
Да съм до теб,
когато заспиваш
и когато се събуждаш.
Да те обичам повече
от себе си.
Колко е хубаво!

Няма коментари:

Публикуване на коментар